Zawartość

• Treść: Różnica między teoriami Piageta a teoriami Wygotskiego
• Co to jest teoria Piageta?
• Co to jest teoria Wygotskiego?
• Kluczowe różnice

Hipoteza Piageta wyraża, że ​​na subiektywny postęp zasadniczo wpływa transmisja społeczna, która przedstawia zyski od osób w pobliżu. Hipoteza Wygotskiego wyraża, że ​​na poprawę psychologiczną wpływa współpraca społeczna; sugerując, że gdy jednostka jest zajęta działaniami społecznymi, tworzy się jej dialekt i percepcja. Hipoteza Piageta gwarantuje, że postęp dedukcji i dialektu w jednostce może być kontynuowany przez działania, rozpoznania i personifikacje małych dzieci. Natomiast hipoteza Wygotskiego sugeruje, że istnieje silny związek między dialektem uczenia się a postępem w rozważaniu. PIaget i Wygotski podchodzą do nauki na różne sposoby. Piaget z ciekawości widział, jak funkcjonuje nauka młodzieży, ale nie podkreślił części przewodnika ani instruktora. Hipoteza Wygotskiego nie obserwuje prawdziwej poprawy mentalnej, ale bada ogólne zabezpieczenie innego pomysłu lub wiedzy specjalistycznej. Zarówno Piaget, jak i Wygotski podejrzewali, że istnieje pewnie określony zakres zadań poza zrozumieniem analiz. Wygotski w każdym razie ufał, że przy pomocy przewodnika zadania te można wykonać. Piaget nie zalecił niczego w tej sprawie. Hipoteza Wygotskiego jest związana z technikami edukacyjnymi.Natomiast hipoteza Piageta pokazuje skłonność do znajdowania i uczenia się przez samych ludzi.

Treść: Różnica między teoriami Piageta a teoriami Wygotskiego

• Co to jest teoria Piageta?
• Co to jest teoria Wygotskiego?
• Kluczowe różnice

Co to jest teoria Piageta?

Jak wskazała hipoteza Piageta, istnieją dwie bezwzględne procedury, które są normalne dla każdej fazy doskonalenia intelektualnego. Osmoza, czyli zmiana bazy wiedzy w obliczu nowych danych. Osada, którą jest młody chłopak, wprowadza ulepszenia w swojej strukturze psychologicznej. Tak więc ostatnio powstałe rzeczy w życiu tyke zaczynają dobrze wróżyć. Obie procedury obejmują dostosowanie, które jest zdolnością dostosowania się do nowych okoliczności i spraw. Piaget obserwował dostosowanie za pomocą idei „wzorca mentalnego”. Ludzie mają zarysy mentalne, które wyjaśniają ich rzeczywistość, biorąc pod uwagę posiadane w ten sposób informacje. Kompozycja mentalna musi zostać obniżona i przerobiona, gdy ludzie otrzymają nowe fragmenty danych, które sprzeczają się z tym, co na pewno wiedzą. Piaget stwierdził, że trzema podstawowymi zdolnościami myślenia uzyskanymi na tym etapie są charakter, wynagrodzenie i odwracalność. Osoby, które doświadczają problemów ze zmianą budowy mentalnej, powinny zostać poproszone o zbadanie perspektyw innych i zachęcone do większej zdolności do rozważenia. Hipoteza Jeana Piageta dotycząca udoskonalenia intelektualnego przedstawiła i wyjaśniła postępy niespójne w odniesieniu do młodzieży i młodzieży. Piaget zalecił młodym ludziom kontynuowanie czterech etapów w świetle rozwoju i doświadczenia. Hipotezą Piageta kierują się podejrzeniami, w jaki sposób uczniowie współpracują z otoczeniem oraz w jaki sposób koordynują nowe uczenie się i dane z istniejącymi informacjami. Szybko zasugerował, że młodzi ludzie są dynamicznymi uczniami, którzy zdobywają informacje z otoczenia. Uczą się poprzez trawienie i wygodę, a skomplikowany subiektywny postęp odbywa się poprzez równowagę. Związek z sytuacjami fizycznymi i społecznymi jest kluczem do postępu poprawy psychicznej, który odbywa się etapami. Podstudy w późniejszych latach podstawowych, zgodnie z Piaget, uczą się najlepiej poprzez praktyczne uczenie się objawień podczas pracy z istotnymi przedmiotami.

Co to jest teoria Wygotskiego?

Rosyjski terapeuta Lew Wygotski (1896–1934) był twórcą hipotezy intelektualnej poprawy zwanej „hipotezą społeczno-kulturową”. Lew Wygotski zbadał postęp mentalny młodych ludzi, w tym sposób, w jaki bawią się i rozmawiają. Dodatkowo skoncentrował się na powiązaniu myśli i dialektu. Związek między dialektem a postępem intelektualnym młodzieży. W trakcie studiów Wygotski odkrył, że dzieci nie mają wewnętrznego dyskursu, ponieważ nie rozumieją oczywiście dialektu. Wcześniej czy później młodzi zaczynają ukrywać swój dialekt i rozmawiają zawsze podczas zabawy, w zasadzie, aby każdy mógł usłyszeć. Ponieważ myśl i dialekt są ze sobą ściśle powiązane, na naukę młodych ludzi wpływa ich własny dialekt i ich własny styl życia. Inna wytyczna Wygotskiego do edukacji obejmuje strefę proksymalnego doskonalenia. Przebranie przedstawia stopniowy rozwój intelektualny tyka. Młodzieniec zaczyna przyjmować nowy pomysł, odzwierciedlając go, a następnie naśladując i widząc, a następnie ukrywając pomysł. Elementy społeczne mają ogromny wpływ na poprawę wglądu osoby. Strefa bliższego uczenia się przedstawia nie rzeczywistość, ale raczej zdolność intelektualnego doskonalenia człowieka. Jest to strefa pośrodku tego, co dana osoba zdecydowanie wie i czego nie jest przygotowana do nauki. Hipoteza ta wyrażała, że ​​w ramach komunikacji społecznej i sposobu życia uczą się analiz. Poprzez to, co Wygotski nazwał „wymianami”, łączymy się społecznie i rozmawiamy z innymi, aby przyjąć szacunki społeczne naszej opinii publicznej. Wygotski dodatkowo ufał, że ćwiczenia ludzkie odbywają się w otoczeniu społecznościowym i nie można ich odróżnić od tych ustawień. W związku z tym nasz sposób życia kształtuje nasz wgląd.

Kluczowe różnice

1. Piaget naciskał na naukę ujawniania informacji przy niewielkiej mediacji instruktorskiej. Podczas gdy Wygotski postępował z objawieniem w klasie.
2. Subiektywny postęp jest wynikiem społecznego przekazu zgodnie z koncepcją Piageta. Poprawa poznawcza jest wynikiem współpracy społecznej, jak wskazuje hipoteza Wygotskiego.
3. Piaget twierdzi, że poprawa intuicji i dialektu może być powiązana z czynnościami, obserwacjami i podszywaniem się przez małe dzieci. Hipoteza Wygotskiego pokazuje, że istnieje silny związek między dialektem uczenia się a zaawansowaniem rozważań.
4. Teoria Piageta wyklucza korepetytora w postrzeganiu rozwoju intelektualnego. Koncepcja Wygotskiego podkreśla część przewodnika w subiektywnej poprawie.
5. Koncepcja Piaget wykazuje skłonność do uczenia się przez jednostkę. Wygotski jest połączony z systemami edukacyjnymi.