Zawartość

• Zawartość: Różnica między komórkami Leydiga i komórkami Sertoli
• Wykres porównania
• Co to są komórki Leydiga?
• Co to są komórki Sertoli?
• Kluczowe różnice

Komórki znajdujące się wzdłuż kanalików nasiennych w jądrach, które wspomagają produkcję testosteronu za pomocą hormonu luteinizującego, mają nazwę Leydig Cells.Natomiast komórki znajdujące się w kanalikach jąder, które odgrywają rolę w rozwoju plemników wokół jąder, noszą nazwę komórek Sertoli.

Zawartość: Różnica między komórkami Leydiga i komórkami Sertoli

• Wykres porównania
• Co to są komórki Leydiga?
• Co to są komórki Sertoli?
• Kluczowe różnice

Wykres porównania

Podstawa rozróżnienia	Leydig Cells	Komórki Sertoli
Definicja	Komórki znajdujące się wzdłuż kanalików nasiennych w jądrach, które pomagają w produkcji testosteronu za pomocą hormonu luteinizującego.	Komórki znajdujące się w kanalikach jąder odgrywają rolę w rozwoju plemników wokół jądra.
Tworzenie	Rozpoczynają się dopiero po 7th tydzień rozpoczyna się w czasie drugiego trymestru.	Dopiero po ukończeniu jednego roku prokreacja staje się równa komórkom pęcherzykowym, które istnieją u kobiet.
Lokalizacja	Lokalizacja w kanalikach nasiennych i dlatego łatwa do zlokalizowania.	Lokalizacja między komórkami nabłonka zarodkowego, która istnieje wraz z kanalikami nasiennymi i dlatego jest trudniejsza do zlokalizowania.
Struktura	Małe grupy i okrągły kształt.	Brak grup i wydłużony kształt.

Co to są komórki Leydiga?

Komórki znajdujące się wzdłuż kanalików nasiennych w jądrach, które wspomagają produkcję testosteronu za pomocą hormonu luteinizującego, mają nazwę Leydig Cells. Ssakowa komórka Leydiga jest wielościenną komórką nabłonkową z samotnym, kapryśnie znalezionym pustym rdzeniem. Centrum zawiera od jednego do trzech widocznych jąder i dużo matowej, zabarwionej frędzlowej heterochromatyny. Kwasofilowa cytoplazma zawiera różne kulki lipidowe związane z filmem i wiele gładkich siateczek endoplazmatycznych. Oprócz niezaprzeczalnej pełni SER z rozproszonymi łatami trudnego retikulum endoplazmatycznego, kilka mitochondriów jest dodatkowo widocznych w cytoplazmie. Często występują odcienie lipofuscyny i pręty formowane z kamienia szlachetnego, takie jak struktury o szerokości od 3 do 20 mikrometrów. Uwalniają testosteron, androstendion i dehydroepiandrosteron (DHEA), gdy są wzmocnione hormonem przysadkowym hormonem luteinizującym (LH). LH rozszerza działanie desmolazy cholesterolu (związek związany z transformacją cholesterolu do pregnenolonu), powodując zjednoczenie testosteronu i rozładowanie przez komórki Leydiga. U facetów komórki śródmiąższowe Leydiga, znajdujące się w tkance łącznej obejmującej kanaliki dostarczające plemniki jąder, nadzorują wytwarzanie i emisję testosteronu. Komórki śródmiąższowe (Leydig) prawdopodobnie mają swoją przyczynę w mezonefrosie i tworzą się poza linią jądra w jądrach. Od siódmego tygodnia uwalniają zwiększające się ilości testosteronu. Ilustracje obejmują śródmiąższową komórkę komórek Leydiga Cajala (ICC); komórki wykazują w męskich jądrach odpowiedzialnych za wytwarzanie androgenów.

Co to są komórki Sertoli?

Komórki znajdujące się w kanalikach jąder, które odgrywają rolę w rozwoju plemników wokół jąder, noszą nazwę komórek Sertoli. Wykorzystanie komórek Sertoli polega na „dozorcy medycznym” tworzenia nasienia za pomocą tej procedury. Umieszczone w przegrodach kanalików nasiennych są jedną z niewielu komórek, które pozostają w kanalikach na zawsze. Ponieważ jego teoretyczna zdolność polega na zasilaniu tworzących się plemników przez fazy spermatogenezy, komórka Sertoli znana jest również jako komórka „matka” lub „opiekun medyczny”. Komórki Sertoli działają dodatkowo jako fagocyty, pożerając resztki cytoplazmy wśród spermatogenezy. Translokacja komórek płciowych z podstawy do światła kanalików nasiennych następuje przez zmiany konformacyjne w bocznych krawędziach komórek Sertoli. Na początek komórki Sertoli wytwarzają różne substancje, które rozpoczynają i kontrolują wytwarzanie plemników. Prawdopodobnie najbardziej krytyczne są cząstki zwane inhibiną i aktywiną, białkami, które regulują aktywność FSH (hormonu animującego pęcherzyki). Aktywina „inicjuje” wytwarzanie FSH, podczas gdy inhibina „tłumi” je. Wykonane w przysadce mózgowej, zdolność FSH u facetów polega na wzmocnieniu centralnego podziału komórek plemników. Zbliżające się przecięcia komórek Sertoli obramowują granicę jądro-krew, strukturę, która oddziela śródmiąższowy przedział krwi jądra od przedziału śródbłonka kanalików nasiennych. Komórka jest dodatkowo odpowiedzialna za zakładanie i utrzymywanie specjalizacji niedojrzałych mikroorganizmów spermatogonicznych, co gwarantuje odbudowę nierozwiniętych komórek i rozdzielenie spermatogonii na rozwijające się komórki rozrodcze, które przechodzą krok po kroku przez długą procedurę spermatogenezy, dopełniając po przybyciu plemników w metodzie znanej jako spermacja.

Kluczowe różnice

1. Komórki znajdujące się wzdłuż kanalików nasiennych w jądrach, które wspomagają produkcję testosteronu za pomocą hormonu luteinizującego, mają nazwę Leydig Cells. Natomiast komórki znajdujące się w kanalikach jąder, które odgrywają rolę w rozwoju plemników wokół jąder, noszą nazwę komórek Sertoli.
2. Komórki Sertoli rozmnażają się dopiero po ukończeniu jednego roku i dlatego stają się równe komórkom pęcherzykowym, które istnieją u kobiet. Z drugiej strony komórki Leydiga zaczynają się rozmnażać dopiero po 7^th tydzień rozpoczyna się w czasie drugiego trymestru.
3. Lokalizacja obu tych komórek stanowi interesujące porównanie. Komórki Leydiga mają swoją lokalizację w kanalikach nasiennych i dlatego są łatwe do zlokalizowania. Z drugiej strony komórki Sertoli mają swoje położenie między komórkami nabłonka zarodkowego, które istnieją wraz z kanalikami nasiennymi i dlatego są trudniejsze do znalezienia.
4. Komórki Leydiga mają w większości utworzone małe grupy, a zatem znajdują się w mniejszej odległości od siebie i mają okrągły lub owalny kształt. Z drugiej strony komórki Sertoli mają wydłużony charakter i nie mają otaczających ciał, dlatego istnieją same.