Zawartość

• Spis treści: Różnica między nawożeniem wewnętrznym a zewnętrznym
• Wykres porównania
• Co to jest nawożenie wewnętrzne?
• Co to jest nawożenie zewnętrzne?
• Kluczowe różnice

Główna różnica między dwoma rodzajami zapłodnienia polega na tym, że w zapłodnieniu wewnętrzne gamety męskie i żeńskie łączą się w ciele żeńskim za pomocą narządu kopulacyjnego, natomiast w zapłodnieniu zewnętrznym gamety męskie łączą się z gametami żeńskimi występującymi na zewnątrz ciała kobiecego, zwykle w wodzie .

Wszyscy wiemy o procesie zapłodnienia, że ​​połączenie gamet męskich i żeńskich ma na celu wytworzenie następnego potomstwa. Zasadniczo nawożenie można podzielić na dwa typy: nawożenie wewnętrzne i nawożenie zewnętrzne. Zewnętrzne zapłodnienie zachodzi poza ciałem samicy, zwykle w wodzie lub w innym środowisku zewnętrznym, podczas gdy wewnętrzne zapłodnienie odbywa się w ciele samicy za pomocą narządu płciowego mężczyzny.

Wewnętrzne zapłodnienie jest prowadzone przez ptaki i ssaki, podczas gdy zewnętrzne zapłodnienie odbywa się przez kilka płazów i głównie zwierząt wodnych.

W wewnętrznym zapłodnieniu mniejsza liczba plemników lub męskich gamet jest wydzielana przez wytrysk, który jest wprowadzany do kobiecego ciała, podczas gdy w obfitej liczbie gamet jest wydzielanych w środowisku zewnętrznym głównie do wody.

Podczas zapłodnienia wewnętrznego uwalniane są tylko gamety męskie, natomiast podczas zapłodnienia zewnętrznego gamety męskie i żeńskie są uwalniane w środowisku zewnętrznym.

Proces fuzji gamet i dalszy rozwój (syngamy) zachodzi wewnątrz żeńskich narządów płciowych w przypadku środowiska wewnętrznego, natomiast fuzja i dalszy proces rozwoju zachodzą w środowisku zewnętrznym w przypadku zewnętrznego zapłodnienia.

Zapłodnienie wewnętrzne jest dalej podzielone na trzy typy zgodnie z procesem zapłodnienia, tj. Owiparity, viviparity i ovoviviparity. Podczas gdy nawożenie zewnętrzne nie jest dalej dzielone na dalsze typy.

Zaletą wewnętrznego zapłodnienia jest to, że szanse na przetrwanie potomstwa są zwiększone w bezpiecznym środowisku wewnątrz ciała matki. Zwiększone są również szanse na udane nawożenie. Potomstwo może przetrwać nawet w trudnych warunkach. Zaletą zewnętrznego nawożenia jest to, że potomstwo rozwija się w znacznie większej liczbie. Podczas krycia zużywa się mniej energii. Konkurencja między potomstwem a rodzicami jest mniejsza.

Wady wewnętrznego zapłodnienia polegają na tym, że do krycia wymagana jest duża energia. Znalezienie partnera jest również czasochłonne. Potomstwo jest produkowane w mniejszej liczbie. Wymagany jest większy wkład ze strony rodzica. Wady zewnętrznego zapłodnienia polegają na tym, że szanse przetrwania potomstwa są znacznie zmniejszone z powodu trudnego środowiska zewnętrznego. Mniej opieki i ochrony potomstwa prowadzi do śmierci. Potomstwo może przetrwać tylko w mokrym lub wilgotnym środowisku.

Spis treści: Różnica między nawożeniem wewnętrznym a zewnętrznym

• Wykres porównania
• Co to jest nawożenie wewnętrzne?
• Co to jest nawożenie zewnętrzne?
• Kluczowe różnice

Wykres porównania

Podstawa	Nawożenie wewnętrzne	Nawożenie zewnętrzne
Definicja	Jest to rodzaj zapłodnienia, w którym związek gamet męskich i żeńskich zachodzi w ciele kobiety.	Jest to rodzaj zapłodnienia, w którym zarówno męskie, jak i żeńskie gamety występują poza ciałem kobiety.
Ma miejsce w	Wewnętrzne nawożenie przeprowadzane jest przez ptaki i ssaki.	Przeprowadzają go płazy i zwierzęta wodne.
Gamy są uwalniane w	Tylko męskie gamety lub plemniki są wydzielane z ciała męskiego partnera.	Zarówno męskie, jak i żeńskie gamety są wydzielane z ciał partnerów płci męskiej i żeńskiej.
Produkcja potomstwa	Potomstwo jest produkowane w mniejszej liczbie.	Potomstwo jest produkowane w obfitej liczbie.
Środowisko przekazane potomstwu	Potomkom zapewnia się bezpieczne środowisko w ciele matki.	Potomstwo musi stawić czoła trudnym warunkom poza ciałem matki.
Podtypy	Jest on dalej podzielony na trzy typy, tj. Owipolarność, żywotność i owoworodność.	Nawożenie zewnętrzne nie jest dalej dzielone na typy.
Zalety	Zaletą jest to, że szanse na przeżycie potomstwa są zwiększone, potomstwo nie musi stawić czoła trudnemu środowisku, jest to bardzo bezpieczna metoda.	Zaletami tego rodzaju jest to, że potomstwo jest produkowane w dużej ilości, potrzeba mniej energii do połączenia obu gamet i mniejszej konkurencji między rodzicami a potomstwem.
Niedogodności	Wady tego typu polegają na tym, że do krycia potrzeba więcej energii, potomstwo jest produkowane mniej, więcej konkurencji między rodzicami a potomstwem. Poszukiwanie partnera jest czasochłonne i wymaga dużego wkładu ze strony kobiety.	Wadami tego typu jest mniejsza szansa na przeżycie potomstwa z powodu trudnego środowiska zewnętrznego. Mniej opieki i ochrony potomstwa prowadzi do śmierci. Wytworzone potomstwo może przetrwać tylko w wilgotnym i wilgotnym środowisku.

Co to jest nawożenie wewnętrzne?

Zapłodnienie wewnętrzne jest rodzajem zapłodnienia, w którym męskie gamety lub plemniki łączą się z żeńskimi gametami wewnątrz ciała kobiety. Męskie gamety są wprowadzane do ciała kobiety przez męski narząd kopulacyjny. Ten rodzaj nawożenia ma miejsce u zwierząt lądowych, tj. Zwierząt żyjących na lądzie. Chociaż może wystąpić u niektórych zwierząt wodnych. Ta metoda jest przeprowadzana na trzy sposoby, tj. Owipolarność, żywotność, owoworodność. Oviparity występuje u zwierząt, które składają jaja na zewnątrz. Zwierzęta te są określane jako jajowate. Odżywianie potomstwa zapewnia żółtko. Żyworodność jest przeprowadzana u ssaków i u kilku gadów. W tym typie potomstwo rozmnaża się i rozwija w ciele matki, otrzymuje żywienie przez łożysko, a następnie rodzi się. W przypadku jajowodów jaja są wytwarzane i zatrzymywane w ciele matki, a potomstwo jest dostarczane przez żółtko.

Co to jest nawożenie zewnętrzne?

Zapłodnienie zewnętrzne to rodzaj zapłodnienia, w którym gamety męskie łączą się z gametami żeńskimi na zewnątrz ciała samicy w środowisku zewnętrznym głównie w wodzie. Ten rodzaj nawożenia ma miejsce u kilku kręgowców, ryb, jeżowców, większości płazów i wszystkich zwierząt wodnych. Kiedy męskie i żeńskie gamety są osadzane w środowisku zewnętrznym, proces ten nazywany jest tarłem. Potomstwa są produkowane w dużych ilościach w tego typu, ale muszą stawić czoła trudnym warunkom zewnętrznym, aby nie wszystkie potomstwo przetrwały. Korzyścią jest to, że potrzeba mniej czasu i energii, aby znaleźć partnera tego typu.

Kluczowe różnice

1. Podczas zapłodnienia wewnętrznego gamety męskie łączą się z kobiecymi gamami w ciele kobiety, podczas gdy w zapłodnieniu zewnętrznym męskie gamety jednoczą się z kobiecymi gamami poza ciałem samicy, głównie w wodzie.
2. W nawożeniu wewnętrznym wymagany jest duży wkład od strony żeńskiej, podczas gdy w typie zewnętrznym wkład zarówno od strony męskiej, jak i żeńskiej jest równy.
3. W nawożeniu wewnętrznym wytwarzana jest mniejsza liczba potomstwa, podczas gdy w nawożeniu zewnętrznym wytwarzana jest obfita liczba potomstwa.
4. W wewnętrznym zapłodnieniu, większe szanse na przetrwanie potomstwa w typie zewnętrznym, mniejsze szanse z powodu trudnego środowiska zewnętrznego.
5. W typie wewnętrznym partnerka potrzebuje dużej ilości czasu i energii, podczas gdy w typie zewnętrznym zużywa się mniej czasu i energii.

Wniosek

Nawożenie jest metodą produkcji potomstwa w żywych organizmach. Jest ogólnie podzielony na dwa typy, tj. Nawożenie wewnętrzne i zewnętrzne. Trzeba znać różnice między nawożeniem wewnętrznym i zewnętrznym. W powyższym artykule poznaliśmy wyraźne różnice między dwoma rodzajami nawożenia.