Zawartość

• Treść: Różnica między ostrą niewydolnością nerek a przewlekłą niewydolnością nerek
• Ostra niewydolność nerek
• Przewlekłą niewydolność nerek
• Kluczowe różnice
• Wyjaśnienie wideo

W stanie, w którym dana osoba cierpi na ostrą niewydolność nerek, nieoczekiwanie stanie w obliczu pogorszenia czynności nerek. W większości przypadków to pogorszenie czynności nerek jest odwracalne, przez co wymagany jest okres kilku dni lub tygodni, ale w niektórych przypadkach problem ten jest trwały. Procesowi odwrócenia towarzyszy zmniejszenie objętości moczu. Wręcz przeciwnie, jeśli dana osoba cierpi na przewlekłą niewydolność nerek, wówczas potwierdza się, że ma ona różnego rodzaju zespoły kliniczne. Te schorzenia obejmują głównie metaboliczne i ogólnoustrojowe konsekwencje stopniowego, ale rozległego i nieodwracalnego zmniejszenia czynności wydalniczej i homeostatycznej nerek tej osoby. Proces CRF nigdy nie może zostać unieważniony. Stan chorobowy, w którym nerki pacjenta nie spełniają swojej właściwej funkcji, nazywany jest niewydolnością nerek. W tej sytuacji nerki tolerancyjnego nie filtrują w wystarczającym stopniu produktów przemiany materii z jego krwi. Istnieją dwa główne rodzaje niewydolności nerek zwane ostrą i przewlekłą niewydolnością nerek. Przedstawiono tutaj główną różnicę między tymi dwoma rodzajami niewydolności nerek.

Treść: Różnica między ostrą niewydolnością nerek a przewlekłą niewydolnością nerek

• Ostra niewydolność nerek
• Przewlekłą niewydolność nerek
• Kluczowe różnice
• Wyjaśnienie wideo

Ostra niewydolność nerek

Mówi się, że dana osoba ma ostrą niewydolność nerek w przypadku, gdy staje przed problemem nagłego zmniejszenia współczynnika filtracji kłębuszkowej, który jest ogólnie znany jako (GFR). Procedura tego problemu została zakończona w ciągu kilku dni lub tygodni. Po zdiagnozowaniu ARF, jeśli dana osoba wykazuje wzrost stężenia kreatyniny w surowicy, który musi być większy niż 50 mikro mol / L, jest to stan ARF. W przeciwnym razie zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy większe niż 50% w stosunku do wartości wyjściowej lub zmniejszenie obliczonego klirensu kreatyniny o więcej niż 50% spowoduje również ARF i pacjentowi zaleca się zastosowanie leczenia dializą. Ogólnie rzecz biorąc, pacjent z ARF wykazuje wiele znaków ostrzegawczych, szczególnie w czasie, gdy ARF jest w nim obecny we wczesnych stadiach. Późniejsze etapy ARF mogą powodować spadek objętości moczu oraz cechy zmniejszenia objętości wewnątrznaczyniowej. Główne przyczyny ARF są zrozumiałe, takie jak krwawienie z przewodu pokarmowego, oparzenia, choroby skóry i posocznica. Istnieje wiele innych przyczyn ARF, które można ukryć, takich jak tajna utrata krwi, która może wystąpić w wyniku wstrząsu brzucha. Pacjent z ARF często wykazuje cechy kwasicy metabolicznej i hiperkaliemii. Po ukończeniu diagnozy klinicznej pacjenci są kierowani do dalszych badań, pobierając pełny raport z moczu, elektrolity, stężenie kreatyniny w surowicy i obrazowanie. Użycie ultradźwięków jest również bardzo ważne, ponieważ dzięki temu skanowi przed tobą pojawią się spuchnięte nerki i zmniejszone rozgraniczenie korowo-rdzeniowe. Postępowanie w przypadku ARF jest wymaganiem dnia, w którym proces rozpoznawania i leczenia zagrażających życiu powikłań, w tym hiperkaliemii i obrzęku płuc. Nasilenie choroby podstawowej i innych powikłań jest prognozą ostrej niewydolności nerek nerek.

Przewlekłą niewydolność nerek

W przypadku uszkodzenia jednej z nerek lub wykazania zmniejszonej filtracji kłębuszkowej, której szybkość będzie mniejsza niż 60 ml / min / 1,73 m2 przez co najmniej 3 lub więcej miesięcy w porównaniu z ARF, mówi się, że pacjent cierpi na przewlekła niewydolność nerek. Objawy CRF zwykle pojawiają się bez uprzedzenia lub w krótkim czasie. Spośród wszystkich głównych przyczyn CRF najczęstszą jest przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek wraz ze stanem stale rosnącej liczby nefropatii cukrzycowej u pacjenta. Istnieją jednak inne powody występowania CRF, obejmujące przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zaburzenia tkanki łącznej, policystyczną chorobę nerek i amyloidozę. Z klinicznego punktu widzenia pacjenci wykazują szereg konkretnych rzeczy, w tym złe samopoczucie, anoreksję, swędzenie, wymioty, drgawki i tym podobne. Po wykorzystaniu skanu dźwięku Ultra u pacjenta z CRF, oprócz zmniejszonej grubości kory i wzmocnionej echogeniczności, zostaną wyświetlone małe nerki. Wielkość nerek pacjenta może pozostać normalna. Każda prognoza związana z pacjentem z CRF dojdzie do jednego punktu, którym jest śmierć. Lekarstwem na tę chorobę jest nerkowa terapia zastępcza, która zwiększy przeżycie, ale z drugiej strony pacjent nigdy nie będzie żył normalnie.

Kluczowe różnice

1. Upośledzenie czynności nerek występuje nagle lub w krótkim okresie czasu, który może obejmować kilka dni lub tygodni ARF. CRF można zdiagnozować, jeśli miną więcej niż 3 miesiące.
2. Istnieje duża szansa na odwrócenie ARF, podczas gdy nie ma nadziei na cofnięcie CRF.
3. Główną przyczyną ARF jest hipowolemia, podczas gdy głównymi przyczynami CRF są przewlekłe kłębuszki nerkowe i nefropatia cukrzycowa.
4. Wydajność moczu będzie zmniejszona u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek. Objawy konstytucyjne lub ich długotrwałe powikłanie występują u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek.
5. CRF jest procesem ciągłym, podczas gdy pacjenci z ostrą niewydolnością nerek charakteryzują się stanem nagłym.
6. Prognoza CRF jest gorsza niż prognoza ARF.

Wyjaśnienie wideo